سال 7، شماره 1 - ( دوفصلنامه 1401 )
جلد 7 شماره 1 صفحات 171-153 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، sarafadaei@ut.ac.ir
2- دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، sarafadaei@ut.ac.ir
چکیده: (1205 مشاهده)
استدلالی قوی در میان حفاظت‌گران شایع است که مفهوم میراث‌فرهنگی خود به‌معنای استفاده از گذشته برای نیازهای حال و آینده است. ازاین‌رو استفاده‌ی مجدد از بناهای تاریخی به یکی از اهداف مهم دانش حفاظت بدل‌شده است. برنامه‌ریزی استفاده‌ی مجدد مستلزم حل مسائل پیچیده و تصمیمگیری درباره‌ی چگونگی حفظ خصیصه‌های ارزشمند فرهنگی ملموس و ناملموس درعین تامین نیازهای روز جامعه است. برای حل این چالش‌ها پژوهش‌گران روش‌های متعددی را در راستای انطباق کاربری با آثار میراث معماری برگزیده‌اند. بااین‌حال در ایران، به ویژه توسط نهادهای دولتی متصدی حفاظت، این روشها به‌خوبی مطالعه و معرفی نشده‌اند. ازاین‌رو پژوهش حاضر روش تصمیمگیری چندمعیاره را برای انتخاب مناسبترین کاربری در فرآیند استفاده‌ی مجدد تطبیقی با مطالعه برروی نمونهموردی خانه‌ی نیما یوشیج در شهر تهران، مورد بررسی قرارداده است. روش این پژوهش، در مرحله‌ی بررسی ادبیات موضوع و شناخت نمونهموردی، کیفی است که ازطریق مطالعات کتابخانهای و میدانی انجام‌شده است. در مرحله‌ی ارزیابی معیارها و گزینههای پیشنهادی نیز رویکرد کمّی اتخاذ و از ابزار پرسشنامه و نرمافزار Expert Choice استفاده‌شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهند که روش تصمیمگیری چندمعیاره به عنوان ابزاری بهینه می‌تواند در استفاده‌ی مجدد بناهای تاریخی به حفاظت‌گران کمک شایانی کند. گزینههای "کافه-گالری نیما"، "خانه-کتاب نیما" و "خانه-موزه‌ی نیما" به عنوان سه گزینه‌ی پیشنهادی استفاده‌ی مجدد از خانه‌ی نیما، بر مبنای آرای متخصصین معرفی گردیدهاند. نتایج پژوهش نشان می‌دهند که با تکیه بر روش تصمیمگیری چندمعیاره و مبتنی بر معیارهای فرهنگی، معماری، اجتماعی، اقتصادی و محیطی از میان گزینههای پیشنهادی، "خانه-موزه‌ی نیما" منطبق‌ترین کاربری برای این خانه‌ی تاریخی است.
نوع مطالعه: مقاله کوتاه |
موضوع مقاله:
شناسايي شكل زندگي مبتني بر سه مولفه کالبد، سبک زندگی و مفاهیم - معانی
دریافت: 1401/1/20 | پذیرش: 1401/4/23 | انتشار الکترونیک: 1401/6/30
دریافت: 1401/1/20 | پذیرش: 1401/4/23 | انتشار الکترونیک: 1401/6/30
فهرست منابع
1. ایروانی، احسان. 1391. سه رنگ احیاء. چاپ اول، تهران: صندوق احيا و بهره‌برداري از بناها و اماكن تاريخي و فرهنگي، مؤسسه فرهنگي هنري پيشين‌پژوه.
2. توتونچی، رعنا. فدائی‌نژاد بهرامجردی، سمیه. 1399. معیارهای ظرفیت‌سنجی استفادة مجدد از بناهای تاریخی به‌منظور اعطای کاربری آموزشی، مورد مطالعاتی: دانشکدۀ مرمت. فصلنامه آرمانشهر. 13(33): 55-41.
3. حبیبی، محسن. مقصودی، ملیحه. 1399. مرمت شهری: تعاریف، نظریهها، تجارب، منشورها و قطعنامههای جهانی، روشها و اقدامات شهری. چاپ دهم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
4. حناچی، پیروز. شاه‌تیموری، یلدا. 1400. توسعۀ چهارچوب مفهومی استفادۀ مجدد سازگار در حفاظت از بناهای میراثی. دو فصلنامۀ مطالعات معماري ايران. 10(19): 45-25.
5. دهقان، کیان. غریب‌پور، افرا. 1398. تطبیق‌پذیری در استفادة مجدد از خانه‌های تاریخی، مورد مطالعه: خانه لولاگر، عمارت باغ فردوس، و خانۀ ایرانی. مجله صفه. 29(2): 18-5.
6. رشوند، فاطمه. 1388. زندگی نیما. چاپ اول، تهران: شرکت توسعۀ کتابخانه‌های ایران.
7. رنجکش، ریحانه. فدائی‌نژاد بهرامجردی، سمیه. 1399. انطباق‌پذیری و استفادة مجدد از میراث صنعتی به‌مثابۀ تداوم هویت شهری؛ کارخانۀ سالامبورسازی تبریز و کارخانه چرم‌سازی ایگوالادا اسپانیا. نقش جهان.(1): 62-55.
8. ستوده، منوچهر. 1371. جغرافیای تاریخی شمیران. چاپ اول، تهران: موسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگی.
9. گروه معماری و شهرسازی سروستان. 1400. طرح احیای خانة نیما یوشیج. تهران.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |