امروزه برخی از صاحب‌نظران با تأکید بر لزوم پذیرش نگاه غربی از سوی فرهنگ‌ها، «هویت و اصالت بومی» را به حاشیه رانده‌اند. این نگاه به بی‌ارزش‌شدن ارزش‌های فرهنگی و تاریخی و به‌وجودآمدن مسئلۀ اصالت به‌ویژه در ایران‌زمین شده است. در ایران معاصر تقابل سنت با مدرنیته ایرانی، به‌عنوان یک بحران نظری هنوز هم پابرجاست. آنچه در ایران حضور خاصی داشته است، تفکر خاص مشرق زمین است که جریان فلسفۀ یونانی (افلاطونی)، حکمت ایران باستان و آموزههای اصیل اسلامی را پیوند داده و از دل آن، فلسفۀ نور و ظلمت خویش (فلسفۀ اشراق) را ارائه کرده است. از آن زمان تاکنون‌، متفکران بسیاری به شرح و بسط آرای آن‌ها پرداخته‌اند که در این میان «هانری کربن» جایگاهی ویژه داشته است. هدف پژوهش حاضر بررسی مفهوم اصالت از دیدگاه‌ هانری کُربن در معماری و نحوۀ بروز آن است. پژوهش حاضر به بررسی مفهوم اصالت و مفاهیم وابسته با آن در معماری از دیدگاه کُربن پرداخته است. روش تحقیق در مرحلۀ تدوین چارچوب مفهومی «توصیفی- تحلیلی» و در تبیین آرا و اندیشۀ ‌هانری کُربن در این رابطه، روش «تحلیل محتوا» و «استدلال منطقی» بوده است. براین اساس، با روش فیش‌برداری و کتابخانه‌ای اعم آثار کُربن و برخی شارحان اندیشۀ وی تحلیل و ارزیابی محتوایی شده‌اند. با دسته‌بندی بحث به الف) مسئلۀ اصالت در اندیشۀ کُربن و ب) هنر و معماری در اندیشۀ کُربن، در جمع‌بندی، نگاه کُربن به معماری را حلقۀ گمشدۀ مبانی ‌نظریِ کنونی برای فهم گذشته و نگاهی درخور برای تشریح آن دانسته شده است.