سال 7، شماره 2 - ( دوفصلنامه 1401 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 180-163 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nasr T, Nikounam Nezami H. Monitoring Regeneration Components to Improve the Quality of the Environment in Historical Neighborhoods Based on Experts' Approach (Case Study: Historical Neighborhoods of Shiraz). CIAUJ 2022; 7 (2) :163-180
URL: http://ciauj-tabriziau.ir/article-1-412-fa.html
URL: http://ciauj-tabriziau.ir/article-1-412-fa.html
نصر طاهره، نیکونام نظامی هادی. پایش مؤلفه‌های بازآفرینی در راستای ارتقای کیفیت محیط در محله‌های تاریخی بارویکرد متخصص‌محور (مطالعۀ موردی: محله‌های تاریخی شهر شیراز). فرهنگ معماری و شهرسازی اسلامی. 1401; 7 (2) :163-180
1- گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران ، Tahereh.nasr@iau.ac.ir
2- گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
2- گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
چکیده: (1010 مشاهده)
محله‌های سکونتی و به‌طور شاخص، محله‌های تاریخی که نقشی مبنایی را در شهرهای مختلف ایران ایفا می‌نمایند، امروزه تحت تأثیر سیاست‌ها و برنامه‌ریزی‌های غیراصولی قرار گرفته‌اند و مسئلۀ پایداری این محله‌ها بیش از پیش با توجه به نقصان‌های کالبدی-اجتماعی پدیدآمده مورد توجه است. به‌منظور دست‌یابی به پایداری در محله‌های تاریخی می‌توان رویکرد بازآفرینی را مطرح کرد که همواره وجه باززنده‌سازی و معاصرسازی را مورد توجه قرار می‌دهد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی و اولویت‌بندی مؤلفه‌های بازآفرینی در محله‌های تاریخی شهر شیراز از منظر متخصصان حرفه‌ای و دانشگاهی حوزۀ شهرسازی و معماری به‌منظور دست‌یابی به راهکارها و راهبردهای طراحی و برنامه‌ریزی در جهت ارتقای کیفیت محیط در محله‌های تاریخی است. رویکرد پژوهش حاضر کمّی و از منظر هدف کاربردی است. به‌منظور تحلیل داده‌های گِردآوری‌شده از روش‌های تصمیم‌گیری چندشاخصه دیمتل و فرآیند تحلیل شبکه استفاده شده است. یافته‌های حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که مؤلفۀ اقتصادی به‌همراه دو شاخص؛ الف) اقتصاد محلی و ب) ایجاد شغل دارای اولویت نخست و مؤلفۀ کالبدی و ج) شاخص توسعۀ تراکم، اهمیت نسبی کمتری در بازآفرینی محله‌های تاریخی شهر شیراز دارند. در انتهای پژوهش نیز بر پایۀ یافته‌ها، راهکار و راهبردهای برنامه‌ریزی و طراحی به‌صورت کاربردی در سه بُعد؛ الف) اقتصادی؛ ب) اجتماعی و ج) کالبدی برای به‌کارگیری توسط تصمیم‌گیرندگان شهری پیشنهاد شده است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مفهوم سازي نظريه پردازي در معماری و شهرسازی اسلامی
دریافت: 1401/6/27 | پذیرش: 1401/9/8 | انتشار الکترونیک: 1401/12/8
دریافت: 1401/6/27 | پذیرش: 1401/9/8 | انتشار الکترونیک: 1401/12/8
فهرست منابع
1. بحرینی، سیدحسین، محمدسعید ایزدی، و مهرانوش مفیدی. 1392. «رویکردها و سیاست‌های نوسازی شهری (از بازسازی تا بازآفرینی شهری پایدار)»، مطالعات شهری 3، شماره. 9: 17-30.
2. بنی‌عامریان، حامد، علیرضا عندلیب، و لعلا جهانشاهلو. 1400. «تبیین مدل نظری عوامل مؤثر بر بازآفرینی مراکز تاریخی از منظر محرک‌های توسعۀ شهری». مطالعات مدیریت شهری 13. شماره. 47: 15-29.
3. پامیر، سای. 1392. آفرینش مرکز شهری سرزنده: اصول طراحی شهری و بازآفرینی، ترجمۀمصطفی بهزادفر و امیر شکیبامنش. چاپ سوم: دانشگاه علم و صنعت ایران.
4. حبیبی، سیدمحسن، و ملیحه مقصودی. 1391. مرمت شهری (تعاریف، نظریه‌ها، تجارب، منشورها و قطعنامه‌های جهانی، روش‌ها و اقدامات شهری). چاپ ششم: انتشارات دانشگاه تهران.
5. ملک، ماندانا، علیرضا عندلیب، زهرا‌سادات سعیده زرآبادی، و حمید ماجدی. 1399. «شناسایی اصول و تدوین مدل بازآفرینی محله با رویکرد پایداری اجتماعی با بهرهگیری از روش دلفی». هویت شهر 14. شماره. 3: 44-29.
6. مهندسین مشاور پرداراز. 1392. «طرح مطالعۀ بازنگری حرائم بناهای بافت تاریخی شهر شیراز (مرحله اول: شناخت و تحلیل)». ویرایش اول.
7. نصر، طاهره. 1396. «جُستاری در ارزیابی اقدامات نوسازی بافتهای فرسودۀ شهری ایران (در قیاس با تجارب نوسازی جهانی) در راستای توجه به اهداف توسعۀ پایدار»، فصلنامه علمی-پژوهشی برنامه‌ریزی منطقه‌ای 7. شماره. 27: 181-198.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
