امروزه مصرف بهینه ی انرژی در سراسر دنیا در تمامی عرصه ها از جمله معماری اهمیت خاصی پیدا کرده-است. پوسته بنا به عنوان حد واسط داخل و خارج بر زیبایی بصری، آسایش حرارتی و میزان مصرف انرژی و نورگیری ساختمان ها تاثیرگذار است. معماری سنتی هر منطقه، همواره پاسخ های طراحانه ی مناسبی برای مواجهه با محدودیت های اقلیمی در بنا داشته است. یکی از راهکارهایی که سال های متمادی توانسته نیازهای عملکردی و اقلیمی در ساختمان های سنتی را به خوبی تامین کند، گره چینی موجود در بازشوهای سنتی بوده است. این تحقیق که به لحاظ هدف، از نوع کاربردی و به لحاظ نوع داده، کمی است، در صدد است تا با بررسی و مقایسه ی الگو های مختلف گره چینی های به کار رفته در ارسی ها ی بناهای سنتی شهر اصفهان و نحوه ی قرار گیری این الگوها در کنار هم، با در نظر گیری نسبت تراکم چوب به شیشه در بازشوهای سنتی این شهر به الگوی بهینه گره چینی سنتی موجود دست یابد. این بهینه یابی با در نظر گرفتن نور مفید روز، آسایش بصری و آسایش حرارتی، که متغیرهای وابسته ی این پژوهش هستند، انجام شد. این تحقیق از نوع نیمه تجربی با راهبرد کمی و مبتنی بر شبیه سازی نرم افزاری می باشد. گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای با بررسی تصاویر الگوهای مختلف هندسی گره چینی در ابنیه سنتی شهر اصفهان موجود در کتب مختلف انجام شد و سپس با روش آنالیز ریخت شناسی و شبیه سازی این گره چینی ها، با استفاده از نرم افزار Rhino7 و پلاگین های Honeybee و Ladybug موجود در Grasshopper و تحلیل نتایج شبیه سازی با نرم افزار های MATLAB و SPSS،  الگو ی بهینه به دست آمده است. نتایج این پژوهش نشان داد که با وجود مناسب بودن تمام الگو های گره چینی الگوی شماره 6، الگوی بهینه با توجه به اهداف پژوهش می باشد؛ به علاوه می توان از برخی از این الگو ها با درصد آسایش بصری بالای 97 جهت تعدیل خیرگی در جبهه های غربی و شرقی بنا ها و همچنین می توان از الگو ها-یی که بیشتر از 20 درصد نور روز آن ها، نور با لوکس بالای 3000 است در کاربری هایی که دقت کار در آنها بالا تر است استفاده نمود.