التقاط به مثابه سبک رویکردهای نوین در معماری معاصر مسجد در مالزی - فرهنگ معماری و شهرسازی اسلامی
سال 1، شماره 1 - ( پاییز و زمستان 1394 )                   جلد 1 شماره 1 صفحات 108-101 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشگاه بین‌المللی اسلامی مالزی ، ahzekrgoo@gmail.com
چکیده:   (8178 مشاهده)

هنگامی که عناصر و اجزاء متنوع یک بنا که هر یک شاخصه سبک، دوره، فرهنگ و اقلیم مختلف هستند، در یک اثر معماری با یکدیگر ترکیب شوند آن اثر را التقاطی می­نامند. واژه «التقاط» در ادبیات اغلب جوامع کهن دارای بار منفی است. علت این نوع ارزش­گذاری را باید در تلقّی خاص جوامع سنتی از مفهوم «هویت» جستجو کرد. «هویت» در جوامع یاد شده به معنای «اصالت» است که با گذر زمان و در طی قرون و اعصار شکل می­گیرد. همین هویت بصری رفته رفته نام «سبک» می­گیرد.

اما مفهوم «هویت» و «سبک» در هنر و معماری جوامع نوپا چگونه است؟ آیا معماری دینی مدرن اگر در امتداد سنت بومی نباشد «بی‌هویت» است؟ آیا «هویت» و «التقاط» می­توانند در معماری مسجد به آشتی برسند؟ وام‌گیری عناصر بیگانه در معماری بومی دینی تا چه حد مجاز، مقبول، ممدوح یا نکوهیده است؟ آیا معماری التقاطی استعداد این را دارد که به سطح یک «سبک» ارتقا یابد؟

منظر شهرهای مالزی در دو دهه گذشته عرصه ظهور مساجدی با عناصر ترکیبی و التقاطی بوده است. برخی از این مساجد با حمایت دولت و با هزینه‌های هنگفت بنا شده­اند و جایگاه بصری خاصی را در افق معماری و شهرسازی این کشور به خود اختصاص داده­اند و از این رو نقدی جدی را طلب می­کنند.

مقاله حاضر بر این است که مفاهیم هویت و التقاط را در معماری معاصر مساجد مالزی مورد نقد و بررسی قرار دهد.

واژه‌های کلیدی: التقاط، هویت، سبک، معماری مسجد، مالزی.
متن کامل [PDF 2957 kb]   (21563 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مطالعات تطبیقی معماری و شهرسازی در حوزه فرهنگی ایران
دریافت: 1395/4/30 | پذیرش: 1395/4/30 | انتشار الکترونیک: 1395/4/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.