@ARTICLE{Agasharifiane Esfehani, author = {Agasharifiane Esfehani, Mehrdad and Aminpour, Ahmad and }, title = {Magnanimity Letter of Architecture; Fourteen main principles of professional ethics in architecture and urbanism}, volume = {1}, number = {1}, abstract ={معماری ایرانی ـ اسلامی در پیشینه خویش لااقل پذیرای دو نظام کلی آموزش بوده است. یکی آموزش سنتی معماری است که ریشه در قرون و اعصار دارد و انتقال اطلاعات و مفاهیم در آن به صورت سینه به سینه و استاد و شاگردی انجام می‌پذیرفته و دوم نظام آموزشی آکادمیک در دوره‌های اخیر بر اساس الگوی مدارس اروپایی مانند مدرسه هنرهای زیبای پاریس است. آموزش معماری در سنّت پیشینیان از سرچشمه فرهنگ و در نگاه آرمانی توأم با اخلاق و فتوّت بوده است؛ عنصری که در نظام آکادمیک چندان مورد توجه و اهتمام قرار نگرفته و بدین سبب چالش استحاله معماری باهویت و اصیل به سمت معماری بی­هویت و تقلیدی نمود فراوان پیدا کرده است. آموزش معماری یکی از عوامل مهم این استحاله به شمار می‌آید. چگونه می‌توان الگویی برای ترویج اخلاق در آموزش معماری ارائه نمود؟ این مقاله سر آن دارد تا با معرفی ویژگی‌های اخلاقی و معنوی حاکم بر محیط متقدم معماری، به مدل و ایده‌ای برای تدوین اصول اخلاقی و معنوی اسلامی در آموزش رشته شهرسازی و معماری دست یابد. }, URL = {http://ciauj-tabriziau.ir/article-1-70-fa.html}, eprint = {http://ciauj-tabriziau.ir/article-1-70-fa.pdf}, journal = {Culture of Islamic Architecture and Urbanism Journal}, doi = {10.29252/ciauj.1.1.81}, year = {2015} }