Mendeley  

Zotero  

Varmaghani H. Searching for the Concept of Iranian House Based on the Adaptation of Historical Descriptions and Physical Structure (Study of Yazd and Isfahan Houses). CIAUJ 2022; 7 (1) :173-191
URL: http://ciauj-tabriziau.ir/article-1-380-fa.html

موضوع پژوهش حاضر بازاندیشی مفهوم خانه ایرانی است که با تکیه‌بر انطباق توصیفات تاریخی و ساختار کالبدی به ارزیابی مؤلفه‌های شکل‌دهنده این مفهوم و رویکردهای کالبدی مؤثر بر آن در نمونه‌های مطالعاتی می‌پردازد. سؤال تحقیق آن است که توصیفات تاریخی خانه ایرانی کدام مؤلفه‌های کالبدی در شکل‌دهی به مفهوم خانه را بازنمایی می‌کند؟ انطباق توصیفات تاریخی و ساختار کالبدی خانه ایرانی، نقش مؤلفه‌های مسکن را چگونه اولویت‌بندی می‌کند؟ رویکرد تحقیق شامل دو وجه کمی و کیفی است که با ترکیبی از روش‌های تحلیلی توصیفی، تاریخی تفسیری و استدلال منطقی در سه گام اصلی شامل مطالعات نظری مسکن، مطالعات تاریخی درباره خانه ایرانی و مطالعه شاخص‌های نظری و نحوی تحقیق در نمونه‌های منتخب از خانه‌های تاریخی انجام گرفته است. نمونه‌ها شامل 6 خانه در 2 شهر یزد و اصفهان از دوره صفوی و قاجار است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که مؤلفه‌های پنج‌گانه خانه ایرانی متناظر با شاخص‌های نحوی تحقیق درمقایسه میان خانه‌های یزد و اصفهان از اولویت‌های متفاوتی برخوردار است؛ به‌طوری‌که خانه‌های اصفهان با دارابودن عمق فضایی اندک و دید محوری بالای مراحل ورود به عرصه‌ها، نسبت به خانه‌های یزد حد پایین‌تری از تقابل درون/ برون و میزان بالاتری از گونه‌گونی دیداری و امتزاج عرصه‌های طبیعی/ مصنوع را دارا هستند. همچنین تمرکزگرایی یا مرکزیت‌های چندگانه عملکردی، صورت‌دهی به جزء فضاهای شاخص فرهنگی/ آیینی و آمیختگی درجاتِ درون برحسب نقش عوامل فعالیتی/ معنایی دارای تفاوت‌هایی در شکل یابی کالبد خانه‌های یزد و اصفهان است که در تحلیل یافته‌ها به آن پرداخته شده است.