1- گروه معماری، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
2- گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه بو علی سینا، همدان، ایران ، sajadzadeh@basu.ac.ir
چکیده: (56 مشاهده)
هدف اصلی طراحی فضاهای اداری، خلق فضایی است که کارکنان در آنجا به بهترین نحو به انجام وظیفه بپردازند. در میان عوامل مؤثر بر بهرهوری کارکنان، عوامل محیطی و کالبدی دارای نقش مهمی هستند و این نقش در مراکزی که در حوزۀ دانش و پژوهش فعالیت میکنند، اهمیت بیشتری دارد. زیرا بهرهوری نیروی کار در این الگوهای کاری نقش پررنگ تری دارد. با توجه به نقش عوامل محیطی و اهمیت مراکز پژوهشی در میان فضاهای اداری، هدف این پژوهش، تبیین مدل ارتباط متغیرهای محیطی مؤثر بر بهرهوری کارکنان در مراکز تحقیقاتی و پژوهشی است. پژوهش از حیث هدف، توسعهای و از نظر روش توصیفی محسوب می شود. پس از مطالعات اسنادی، 31 متغیر اولیه استخراج شد و با استفاده از روش دلفی بر مبنای آراء خبرگان، به 16 متغیر کاهش یافت. سپس، مطابق مدل ویشر در 3 سطح، طبقهبندی شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه و محدودۀ مطالعه شامل 4 مرکز تحقیقاتی معماری و شهرسازی در شهر تهران است. در تحلیل استنباطی، برای آزمون فرضیات، از روش تحلیل عاملی تأییدی (CFA) و تحلیل مسیر به روش حداقل مربعات جزئی (PLS) در محیط نرم افزار LISREL.10.2 استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد که ابعاد فیزیکی، عملکردی و روانی محیط کار بر بهرهوری کارکنان مراکز تحقیقات معماری و شهرسازی تهران مؤثر است. در این میان، مهمترین عوامل فیزیکی به ترتیب شامل دما و تهویه، نویز و آکوستیک، نور و ارگونومی، مهمترین عوامل عملکردی به ترتیب شامل چیدمان دفاتر کار، ابعاد و تناسبات، سازمان فضایی، طبیعتگرایی و شفافیت و مهمترین عوامل روانی به ترتیب شامل حریم خصوصی، امنیت، تعاملات و مالکیت هستند. همچنین الگوی کاری، بیشترین رابطه را با عوامل روانی دارد و ارتباط معناداری با عوامل فیزیکی ندارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مطالعات تطبیقی معماری و شهرسازی در حوزه فرهنگی ایران دریافت: 1403/2/16 | پذیرش: 1404/1/31
ارسال پیام به نویسنده مسئول