مطالعه نوسان ارزشها درعلوم مختلف در طول تاریخ تکامل و زوال تمدنها صورت گرفته است. چنین مطالعهای فواید ارزشمندی برای تفسیر آثار گذشته و ایدههای جدید هنری دارد و علیرغم تنوع بررسی آن در غرب در کشور ما رایج نیست. مطالعه تاریخ بدون نفوذ به لایههای ارزشی عمیق درونی آنها - چنانکه امروز رواج یافته است - تنها باستانشناسی کالبدی و کمفایدهای خواهد بود. در غرب روشها و مبانی گستردهای برای معنایابی ادوار تاریخی پیشنهاد شدهاست: در برخی روشهای مارکسیستی نوعی مسیر جبری– تاریخی و مسیر قطعی و یکسویهای برای تمدن مطرح گردیده، لیبرالها نیز مسیری آزاد و غیرقابل پیشبینی برای تمدنها مطرح کردهاند البته نظریات علمی و تحلیلیتری بین این دو نظر وجود دارد ولی حتی منطقیترین و بهترین این تحلیلها، بستری جامعهشناسانه دارند و کمتر از منظر فلسفی عرفانی به این موضوع پرداخته اند. پیشنهاد این پژوهش افزودن مبانی عرفانی در زیر بناهای محتوایی این علوم و ارائه تفسیر اسمائی از تحولات تاریخی و شکلگیری گونهشناسی و سیر تحولات اجتماعی-اسمائی در طول تاریخ است.
هدف تحقیق کمک به ارتقای هویتی در حوزه معماری اسلامی معاصر است و به این منظور مبنای عرفان ابنعربی که مستند به عرفان اسمائی بیان شده در قرآن میباشد، تبیین و با مرور تحلیلی و انتقادی در نظریههای جامعهشناسان غربی هنر و سنجش مطابقت آنها با سیر تحولات معماری اسلامی، تلاش شده امکان تفسیر و سبکشناسی معماری سنتی بر اساس مبانی جامعهشناسی و با پشتوانه عرفان اسلامی بررسی گردد. این تحقیق با بررسی نظر جامعهشناسان معاصر چون لیجیتی، اسمیت، سروکین و... سعی کرده حکمت تاریخ هنر انسانی را در پرتو مبانی عرفان اسلامی و نظرات تحلیلی جامعهشناسی هنر تنظیم نماید. طبق نتایج به دست آمده برای ارائه تفسیر اسمائی و اجتماعی با رویکرد حکمی از سبکهای چهارگانه تاریخ معماری اسلامی ایران، ابتدا لازم است در یک بررسی تطبیقی نتایج کلی مطالعات جامعهشناسی تمدنی غرب درباره آن، مورد سنجش و انطباق قرار گیرد و پس از تطبیقات لازم و تبیین قابل اعتماد جامعهشناسانه، مورد سنجش عمیقتر معنایی-اسمائی قرار گرفته و ریشهایترین لایه تحولات تشریح گردد. به این ترتیب که در سیر تاریخی از سبک خراسانی تا اصفهانی تغییرات در میزان سادگی و تجمل معماری را بر اساس تغییرات مبنای قدسی و الهی و اجتماعی آنها تفسیر نماید.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |