مبانی اسمائی در تحول خصلت ها در ادوار تاریخی هنر و معماری در تمدن اسلامی - فرهنگ معماری و شهرسازی اسلامی
سال 2، شماره 1 - ( بهار و تابستان 1395 )                   جلد 2 شماره 1 صفحات 24-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Hamzenejad M. Holistic Definition from Characters Transform in Art and Architecture in Historical Period of Islamic Civilization. CIAUJ 2016; 2 (1) :1-24
URL: http://ciauj-tabriziau.ir/article-1-72-fa.html
حمزه نژاد مهدی. مبانی اسمائی در تحول خصلت ها در ادوار تاریخی هنر و معماری در تمدن اسلامی. فرهنگ معماری و شهرسازی اسلامی. 1395; 2 (1) :1-24

URL: http://ciauj-tabriziau.ir/article-1-72-fa.html


دانشگاه علم و صنعت ایران ، hamzenejad@iust.ac.ir
چکیده:   (6651 مشاهده)

مطالعه نوسان ارزش‌ها درعلوم مختلف در طول تاریخ تکامل و زوال تمدن‌ها صورت گرفته است. چنین مطالعه‌ای فواید ارزشمندی برای تفسیر آثار گذشته و ایده‌های جدید‌ هنری دارد و علی‌رغم تنوع بررسی آن در غرب در کشور ما رایج نیست. مطالعه تاریخ بدون نفوذ به لایه‌های ارزشی عمیق درونی آن‌ها - چنانکه امروز رواج یافته‌ است - تنها باستان‌شناسی کالبدی و کم‌فایده‌ا‌ی خواهد بود. در غرب روش‌ها و مبانی گسترده‌ای برای معنایابی ادوار تاریخی پیشنهاد شده‌است: در برخی روش‌های مارکسیستی نوعی مسیر جبری– تاریخی و مسیر قطعی و یک‌سویه‌ای برای تمدن مطرح گردیده، لیبرال‌ها نیز مسیری آزاد و غیرقابل پیش‌بینی برای تمدن‌ها مطرح ‌کرده‌اند البته نظریات علمی و تحلیلی‌تری بین این دو نظر وجود دارد ولی حتی منطقی‌ترین و بهترین این تحلیل‌ها، بستری جامعه‌شناسانه دارند و کمتر از منظر فلسفی عرفانی به این موضوع پرداخته ­اند. پیشنهاد این پژوهش افزودن مبانی عرفانی در زیر بناهای محتوایی این علوم و ارائه تفسیر اسمائی از تحولات تاریخی و شکل‌گیری گونه‌شناسی و سیر تحولات اجتماعی-اسمائی در طول تاریخ است.

هدف تحقیق کمک به ارتقای هویتی در حوزه معماری اسلامی معاصر است و به این منظور مبنای عرفان ابن‌عربی که مستند به عرفان اسمائی بیان‌ شده در قرآن می­باشد، تبیین و با مرور تحلیلی و انتقادی در نظریه‌های جامعه‌شناسان غربی هنر و سنجش مطابقت آن‌ها با سیر تحولات معماری اسلامی، تلاش شده امکان تفسیر و سبک‌شناسی معماری سنتی بر اساس مبانی جامعه‌شناسی و با پشتوانه‌ عرفان اسلامی بررسی گردد. این تحقیق با بررسی نظر جامعه‌شناسان معاصر چون لیجیتی، اسمیت، سروکین و... سعی کرده حکمت تاریخ هنر انسانی را در پرتو مبانی عرفان اسلامی و نظرات تحلیلی جامعه‌شناسی هنر تنظیم نماید. طبق نتایج به دست آمده برای ارائه تفسیر اسمائی و اجتماعی با رویکرد حکمی از سبک‌ها‌ی چهارگانه‌ تاریخ معماری اسلامی ایران، ابتدا لازم است در یک بررسی تطبیقی نتایج کلی مطالعات جامعه‌شناسی تمدنی غرب درباره آن، مورد سنجش و انطباق قرار گیرد و پس از تطبیقات لازم و تبیین قابل اعتماد جامعه‌شناسانه، مورد سنجش عمیق‌تر معنایی-اسمائی قرار گرفته و ریشه‌ای‌ترین لایه تحولات تشریح گردد. به این ترتیب که در سیر تاریخی از سبک خراسانی تا اصفهانی تغییرات در میزان سادگی و تجمل معماری را بر اساس تغییرات مبنای قدسی و الهی و اجتماعی آن‌ها تفسیر نماید.

متن کامل [PDF 5998 kb]   (4294 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فرهنگ و سبك زندگي
دریافت: 1395/4/30 | پذیرش: 1395/4/30 | انتشار الکترونیک: 1395/4/30

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فرهنگ معماری و شهرسازی اسلامی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Culture of Islamic Architecture and Urbanism Journal

Designed & Developed by : Yektaweb