Mendeley  

Zotero  

Mousavi S M, Sameh R. Application of Modeling Tools in the Architectural Design Process Based on Compass Geometry Principles. CIAUJ 2022; 7 (2) :193-208
URL: http://ciauj-tabriziau.ir/article-1-366-fa.html

ابداع دستگاه مختصات دکارت و تحوّلاتی که در دنیا بر اساس آن به‌وجود آمد، باعث فراموشی فضای هندسۀ پرگار شد تا‌جایی‌که امروزه استفاده از این هندسه جایی در معماری ایران ندارد. ابزار معماران ایرانی در گذشته پرگار بوده و محصول طراحی آن دوره غالباً بر مبنای قوس و کمان استوار بود. سازوکاری که امروز به‌طور کاملاً متفاوت در مدارس معماری پیگیری می‌شود و اهمیت بازخوانی آن در دوران معاصر را دوچندان می‌سازد. لذا هدف مقاله به‌نوعی به‌روزرسانی و کارآمدسازی روش طراحی معماری گذشته ایران است. در این راستا، ابتدا ویژگی‌های فضای هندسی پرگار بیان شده و در ادامه یک مدل ساده از ابزاری که قابلیت تولید فرم در این فضای هندسی را در کنار دیگر ابزار و روش‌های مورد استفاده در حال حاضر داشته باشد، ارائه‌ گردیده و به آزمون گذاشته شده است. پرسش اصلی تحقیق این بوده است که ریشه‌های اصولی فضای هندسۀ پرگاری چیست، نیاز به چه ابزار و لوازمی دارد و چگونه می‌توان آن را به‌کار برد؟ پیگیری این پرسش، موجب نتایجی چون قابلیت بازتولید صحیح معماری اصیل ایرانی، داشتن قرائت صحیح‌تر و تحلیل دقیق‌تر این معماری و همچنین فراهم‌آوردن ابزاری نوین که متناسب با فرهنگ گذشته باشد، خواهد بود. مقاله بر اساس یک پارادایم علمی طرح شده و با استدلال قیاسی همراه است که در راستای آن، سه راهبرد تطبیقی در مقایسۀ دو هندسۀ دکارتی و پرگار، راهبرد منطقی و نهایتاً شبیه‌سازی دنبال شده است.