Mendeley  

Zotero  

Nasr T, Nikounam Nezami H. Monitoring Regeneration Components to Improve the Quality of the Environment in Historical Neighborhoods Based on Experts' Approach (Case Study: Historical Neighborhoods of Shiraz). CIAUJ 2022; 7 (2) :163-180
URL: http://ciauj-tabriziau.ir/article-1-412-fa.html

محله‌های سکونتی و به‌طور شاخص، محله‌های تاریخی که نقشی مبنایی را در شهرهای مختلف ایران ایفا می‌نمایند، امروزه تحت تأثیر سیاست‌ها و برنامه‌ریزی‌های غیراصولی قرار گرفته‌اند و مسئلۀ پایداری این محله‌ها بیش از پیش با توجه به نقصان‌های کالبدی-اجتماعی پدیدآمده مورد توجه است. به‌منظور دست‌یابی به پایداری در محله‌های تاریخی می‌توان رویکرد بازآفرینی را مطرح کرد که همواره وجه باززنده‌سازی و معاصرسازی را مورد توجه قرار می‌دهد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی و اولویت‌بندی مؤلفه‌های بازآفرینی در محله‌های تاریخی شهر شیراز از منظر متخصصان حرفه‌ای و دانشگاهی حوزۀ شهرسازی و معماری به‌منظور دست‌یابی به راهکارها و راهبردهای طراحی و برنامه‌ریزی در جهت ارتقای کیفیت محیط در محله‌های تاریخی است. رویکرد پژوهش حاضر کمّی و از منظر هدف کاربردی است. به‌منظور تحلیل داده‌های گِردآوری‌شده از روش‌های تصمیم‌گیری چندشاخصه دیمتل و فرآیند تحلیل شبکه استفاده شده است. یافته‌های حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که مؤلفۀ اقتصادی به‌همراه دو شاخص؛ الف) اقتصاد محلی و ب) ایجاد شغل دارای اولویت نخست و مؤلفۀ کالبدی و ج) شاخص توسعۀ تراکم، اهمیت نسبی کمتری در بازآفرینی محله‌های تاریخی شهر شیراز دارند. در انتهای پژوهش نیز بر پایۀ یافته‌ها، راهکار و راهبردهای برنامه‌ریزی و طراحی به‌صورت کاربردی در سه بُعد؛ الف) اقتصادی؛ ب) اجتماعی و ج) کالبدی برای به‌کارگیری توسط تصمیم‌گیرندگان شهری پیشنهاد شده است.