Mendeley  

Zotero  

Salkhi Khasraghi S, Soltani M. Assessment of Creative Groups in Architectural Modeling Workshops (Evaluation of Architecture Students' Creativity in-Person and Virtual Education). CIAUJ 2023; 8 (1) :161-176
URL: http://ciauj-tabriziau.ir/article-1-452-fa.html

با گسترش مراکز آموزشی در رشته‌های مختلف دانشگاهی به خصوص معماری و تعادل نابرابر بین تحصیلات آکادمیک و تولید دانش فنی، تربیت فراگیران خلاق ضروری می‌نماید. عدم توجه به سبک‌های مختلف یادگیری دانشجویان، ازجمله آسیب‌ها و معایب سیستم‌های آموزشی مرسوم معماری است. پژوهش حاضر با عنایت به اهمیت آموزش خلاق در عصر کثرت‌گرای حاضر، در گام اول، نظری اجمالی به اهمیت تشکیل گروه در توسعه و تقویت مهارت های بین فردی و خود دانش‌پذیران داشته است. در گام دوم، به معرفی مدل تمام- مغزی نِد هِرمان جهت ارائه روشی برای تشکیل گروه‌های خلاق می‌پردازد؛ و در گام سوم، به سنجش خلاقیت در کارهای گروهی کلاسی، فردی منزل، پروژه پایانی در سه مرکز آموزشی منتخب در تبریز و بناب در کارگاه مدل‌سازی و بررسی نقش گروه‌های خلاق در افزایش خلاقیت فردی دانشجویان با استناد به تحلیل‌های آماری و براساس سنجه‌ی‌ HBDI (ابزار سنجش تسلط مغزی هرمان) می‌پردازد. در گام چهارم نیز به تحلیل تمایلات تفکری و خلاقیت با انجام مقایسه‌ای بین آموزش در دوران مجازی و حضوری اختصاص یافته است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که با کسب آگاهی از مهارت های متمایز افراد می توان گروه های خلّاقی را برای یادگیری جمعی تشکیل داد که این امر باعث افزایش خلاقیت در کارهای فردی در خانه می شود و زمینه ی بهتری برای تشکیل ترکیب های جدید از افراد در گروه ها برای پروژه ی نهایی فراهم می کند. همچنین کارگاه های مجازی و فرصت کمتر برای کارهای گروهی در عصر مجازی، باعث کاهش خلاقیت و معدل نمرات برتر شده است.